Μ.Δευτέρα
Yes, yes!! Κανονίστηκε και είναι οριστικό!!
Καταφέραμε και πήραμε άδεια από τις δουλειές μας και θα περάσουμε
τις διακοπές της Μ.Εβδομάδας όλη η οικογένεια μαζί.
Συνήθως εγώ λόγω δουλειάς είχα περιορισμένες δυνατότητες για ρεπό κι
έπαιρνα το Μ.Σάββατο και την Κυριακή του Πάσχα. Αν η σύζυγος έπαιρνε
άδεια συνήθως πήγαινε μαζί με τα παιδιά στο χωριό του πατέρα της. Κι εγώ
ακολουθούσα καθυστερημένα και για όσο μου επιτρεπόταν...
Μ.Τρίτη
Φορτώσαμε τις βαλίτσες μας στο αυτοκίνητο.Γεμίσαμε το ρεζερβουάρ. Έναν τελευταίο έλεγχο λάστιχα, νερά, πυροσβεστήρες.
Φύγαμε.
-Next station: Mesinon. Passengers are kindly requested to fasten their seat-belts!!
Χαχαχα
Φορέσαμε τις ζώνες μας και το χαμόγελό μας κι αρχίσαμε, με τον πιο εκδρομικό
τρόπο, το ταξίδι μας.
Αφού περάσαμε την Κωνσταντινουπόλεως και πιάσαμε την Εθνική Οδό Αθηνών
Κορίνθου τα πράγματα έγιναν πιο άνετα από θέμα κυκλοφορίας.
-Σιγά-σιγά Γιάννη, τα παιδιά ζαλίζονται.
-Οκέεευ, σιγά το πάω...
Ευτυχώς δε βρήκαμε πολλή κίνηση στο δρόμο και οι 2 στάσεις που κάναμε στην
εθνική ήταν για τις προσωπικές μας "ανάγκες"...
Ο καιρός ήταν ζεστός και όλη η φύση λόγω εποχής είχε ντυθεί με τα καλά της.
Δεν υπήρξε σημείο στο δρομολόγιο που να μην χαζέψαμε τις ομορφιές της.
-Ελπίζω να μην τα κάψουνε οι κερατάδες...ψιθύρισε η σύζυγος.
-Μακάρι, απ`το στόμα σου και στου Θεού τ`αυτί...συμφώνησα κι εγώ με έναν
αναστεναγμό.
Περάσαμε δεξιά στην έξοδο για Κιάτο και κατόπιν στην πρώτη διχάλα αριστερά για
πορεία προς στην Στυμφαλία και τα χωριά της Γκούρας. Όποιος περάσει από κει
θα έχει ως σημείο αναφοράς την τεράστια πινακίδα με τις λίστες των χωριών προς
τις δυο κατευθύνσεις.
Από κει και μετά ο δρόμος είναι ακόμα πιο ήρεμος και βέβαια με μεγαλύτερη
φυσική ομορφιά.
Μοναδικά πορτραίτα.
τους. Στα χωριά που θα συναντήσουμε υπάρχουν μαγαζιά με ντόπια προϊόντα
όπως:γαλακτοκομικά, κρέας, κρασί, μέλι. Να μην λησμονήσω και τις ψησταριές με
τα ψητά της ώρας...
Αφού αφήσουμε τον κάμπο της Στυμφαλίας περνάμε το Καρτέρι και πιάνουμε την ανάβαση.
Απότομες στροφές -πέταλα- που φέρνουν αναγούλα αν τις πάρεις βιαστικά.
Γραφικές ταβέρνες στο ενδιάμεσο κι ένα ξενοδοχείο κάπου λίγο πριν το χωριό Καστανιά.
-Εδώ γυριζόταν το σήριαλ " Ο μεθοριακός σταθμός" μου είχε μαρτυρήσει ο πεθερός.
Περνάμε και την Καστανιά και συνεχίζουμε την ανάβαση με ιδιαίτερη προσοχή.
Οι συνεπιβάτες έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν τις βουνοπλαγιές που
ασφυκτιούν από ζωή. Η μουσική από τα τιτιβίσματα είναι παραδεισένια.
Κι επιτέλους ξεκινάει η κατάβαση. Φτάνουμε στη Μοσιά.
-Ποπο τι όμορφα που φαίνονται όλα κάτω!!
Ο κάμπος του Φενεού απλώνεται σαν χαλί μπροστά μας με καρώ σχηματισμούς
από τα καλλιεργημένα χωράφια.
Μαζί μ`αυτή την όμορφη εικόνα αρχίζει και η όσφρηση να αποτυπώνει τα αρώματα που
συμπληρώνουν το παζλ της μαγικής ανάμνησης. Θυμάρι, δυόσμος, δεντρολίβανο, ...κοπριά
από τα κατσίκια και τα πρόβατα χαχα, όλα ταιριάζουν σ`αυτό το σκηνικό που μας υποδέχεται.
Καλώς Ήλθατε
στο
Μεσινό
Λίγο πριν την πλατεία η εκκλησία μας περιμένει να την χαιρετήσουμε. Σταυροκοπιόμαστε.
-Δόξα το Θεό, φτάσαμε.
Κόβουμε αριστερά, και να, ο παππούς στη γωνία μας περιμένει.
-Καλώς τα, τα παιδάκια μου.
Πανηγύρια και τραγούδια. Το φαΐ έχει σκορπίσει τις μυρωδιές ως έξω στην αυλή.
Μπουμπούκιασαν κι οι τριανταφυλλιές μας. Όλα όμορφα. Όπως τα περιμέναμε.
-Μπεεεε...α και τα προβατάκια του γείτονα μας καλωσορίζουν χαχα.
Επιτέλους φθάσαμε στον Παράδεισο.
-Άσε με να κάτσω να χαζέψω λίγο τη θέα. Θέλω να βγάλω πανοραμικές φωτογραφίες να τις
δείξω στους φίλους μου....
Συνεχίζεται....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου