Ο Καυγάς Του Συρταριού

Καλημέρα.
Το 2005 το καλοκαίρι θυμάμαι πως ήμουν στο ταμείο ανεργίας και το Χρηστάρα μου να διανύει τους πρώτους μήνες της ζωής του.
Η ήρεμη διαμονή μας λοιπόν στο εξοχικό ήταν από όλες τις απόψεις η ιδανική περίπτωση πηγής έμπνευσης. Έτσι λοιπόν γράφτηκαν 5 ποιηματάκια για παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας...
Ένα απ`αυτά βρήκε την τύχη να πάρει -τρόπον τινά- σάρκα κι οστά χάρη στην προσφορά και το ταλέντο του Νικόλα.
Ελπίζω να μπορέσω να γράψω πολλά τέτοια ποιηματάκια,ιστορίες και παραμύθια για παιδιά,είναι αυτό που αγαπώ να κάνω,είναι αυτό που θέλω να κληροδοτήσω στα παιδιά μου...

Στης κουζίνας το συρτάρι
ακουστήκανε φωνές.
Το πιρούνι και το κουτάλι
είχαν κάποιες διαφορές

 -----------------------

Το πιρούνι παινευόταν
τα δικά του φαγητά.
Το κουτάλι του καυχιόταν
ότι είχε πιο πολλά.

 -----------------------

- "Στο τραπέζι που με βάζουν
θα σερβίρουνε μπριζόλες!"
είπε με ύφος το πιρούνι
και γελούν οι κατσαρόλες.

 -----------------------

- "Ναι μα τα πιάτα θα γεμίσουν
χάρη στην κορμοστασιά μου
και μεζούρες θα μετρήσουν
μόνο με την κουταλιά μου"!

 -----------------------


Τ`άκουσαν αυτό τα πιάτα
και δεν κρατηθήκαν άλλο,
κι από μέσα απ`τα ντουλάπια
ξέσπασε χαχανητό μεγάλο!

 -----------------------

Το πιρούνι συνεχίζει
και λέει με ύφος σοβαρό!...
-"Μμμ τους πιο νόστιμους μεζέδες
τους καρφώνω μόνο εγώ"!!

 -----------------------

Σπαραγμός και φασαρία
με τ` αστεία του καυγά,
κοκκινίσαν τα τηγάνια
απ`τα γέλια τα πολλά.

 -----------------------

Το κουτάλι ξεφωνίζει
-"Είμαι πιο σημαντικό,
κι ότι το πιρούνι αρχίζει
το τελειώνω πάντα εγώ"!!

 -----------------------


Γέλασαν όλοι τους και πάλι
στις φωνές του κουταλιού
που`δειχνε όλα του τα κάλλη
στον καυγά του συρταριού.

 -----------------------

Πέρασε ώρα που φωνάζαν
δίχως να`χουν κουραστεί,
μα τα γέλια δεν τ`ακούγαν
γιατί είχαν παθιαστεί.

 -----------------------

Δεν αντέχει το συρτάρι
και τους ρίχνει μια βροντιά.
-"Για ηρεμήστε εσείς οι δύο
μου ζαλίσατε τ`αυτιά".

 -----------------------


Ξεροβήχει το συρτάρι
και με ύφος σοβαρό
σαν τον δάσκαλο στην τάξη
επιπλήττει και τους δυο.

 -----------------------


-"Βάλ`τε το μυαλό σε σκέψη
και αφήστε τις φωνές,
ποιος μπορεί μόνος ν`αντέξει
να σερβίρει τις τροφές;

 -----------------------


-"Χρήσιμοι είστε και οι δύο
κι όσοι είναι στην κουζίνα
και μας φαίνεται αστείο
να `στε μέτοχοι στην πείνα."

 -----------------------


...Στην κουζίνα ησυχία
τώρα είχε απλωθεί...
Στέκονταν με αμηχανία
μουδιασμένοι,σκεπτικοί...

 -----------------------


Και ξεσπάσαν γέλια πάλι
κι όλοι γέμισαν χαρά
όταν είδαν το κουτάλι
με το πιρούνι αγκαλιά...