Εκδρομή στην Καρύταινα a la Familia

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΥΤΑΙΝΑ (A LA FAMILIA)

Είναι μεγάλη τύχη κι ευλογία να έχεις ανθρώπους δίπλα σου που έχουν την ίδια τρέλα, τα ίδια γούστα ή έστω περίπου τα ίδια με τα δικά σου. Η μεγαλύτερη ευλογία όλων είναι να μπορείς να μοιράζεσαι πολύτιμες στιγμές μαζί τους.

Επιτρέψτε μου λοιπόν να θεωρήσω εαυτόν ευλογημένο!

Πρώτα γιατί το κορίτσι μου είναι πάντα δίπλα μου αδιάλειπτα εδώ και 21(+6) χρόνια, τα παιδιά μας μεγαλώνουν και δημιουργούν όμορφες προσωπικότητες, οι γονείς μας ζουν και εξακολουθούν όσο τους το επιτρέπει η υγεία τους να είναι κοντά μας και last but not least οι φίλοι μας, που φροντίζουν να μεταδίδουν όλη την θετική τους ενέργεια, σε κάθε μας συνάντηση.

Όταν λοιπόν έπεσε στο τραπέζι η πρόταση για εκδρομή στην Καρύταινα δεν μπορούσαμε να την αρνηθούμε.

Είχε ήδη προηγηθεί μια εκδρομή πέρυσι στο ίδιο μέρος, που δυστυχώς την είχαμε χάσει, και γνωρίζαμε πως είναι πολύ μα πάααααρααα πολύ ενδιαφέρουσα και διασκεδαστική για να την χάσουμε δεύτερη φορά.

Ο ιθύνων νους αυτής της... περιπέτειας δεν ήταν άλλος από τον Ευάγγελο με την σύζυγό του Μάρι.

Ο Ευάγγελος μαζί με τον Γιάννη Λ. αποτελούν ντουέτο καλλιτεχνικών και λοιπών εκδηλώσεων μετά των μουσικών οργάνων τους. Οι ήχοι του ακορντεόν και της κιθάρας θυμάμαι από παιδί πως πάντα έφερναν μια ξεχωριστή νότα χαράς στην παρέα μα και στην ψυχή μου. Πότε με την προσθήκη δεύτερης κιθάρας από τον έτερο συνονόματο κιθαριστή Γιάννη Στ. και πότε με τη συμμετοχή της Ράνιας στο πιάνο, όταν η παρέα πιάνει το τραγούδι ο κόσμος χορεύει και ξεφαντώνει. 

 

*~*

Παρασκευή 26/10/2018

Παρασκευή, ανήμερα του Αγίου Δημητρίου, λοιπόν ξεκίνησε η περιπέτειά μας...

Η πρώτη ομάδα που έφτασε στην Καρύταινα ήταν η Λούσυ, η Χριστίνα Κ, η Ελένη, η Ράνια και η Ευγενία.

Κρατήστε σημείωση το ζευγάρι Ράνια - Ευγενία γιατί στη συνέχεια θα δείτε ωραία πράγματα.

Ενώ λοιπόν η πρώτη ομάδα απολάμβανε το γλυκό της στην ΑΡΚΤΟ και μας έστελνε φωτό από τα ταψιά και την θέα της Καρύταινας, η δεύτερη ομάδα* συναντιόνταν ανάμεσα σε μια ολιγόλεπτη στάση στο Αρτεμίσιο.

*Εγώ η Χριστίνα μου κι η αδερφή της Μαρία σε ένα αμάξι και ο Βαγγέλης, η Μάρι, ο Γιάννης Λ και η Στέλλα σε άλλο)

Στη συνέχεια κι αφού φτάσαμε (η δεύτερη ομάδα) γύρω στις 21:30 στην Καρύταινα ανασυνταχθήκαμε, αφήσαμε αποσκευές στα δωμάτια μας, και μαζευτήκαμε στο χωλ του ξενώνα μας*. (Ξενώνας Βρένθη)

Πρώτη βόλτα για φαγητό! Ο Βαγγέλης είχε ήδη κανονίσει. Το όμορφο ταβερνάκι «Το Κάστρο» είχε φορέσει τα καλά του και μας περίμενε!

                                              Καλώς τα παιδιά!

Στην ίδια ταβέρνα βρίσκονταν ήδη κι έτρωγε μια μεγάλη παρέα από κάποια λέσχη φίλων της Africa tween νομίζω, μηχανόβιοι τέλος πάντων.

Αφού παραγγείλαμε και φάγαμε τα καταπληκτικά κρέατα και λοιπά πιάτα, η κομπανία πήρε τα όργανα ανά χείρας κι άρχισε το τραγούδι. 

Είχαμε έτοιμο ρεπερτόριο, μοιράστηκαν τέσσερα ντοσιέ με τραγούδια ώστε να μπορέσουμε να συμμετέχουμε όλοι στα τραγούδια. Δεν άργησε να πάρει μπρος κι η διπλανή παρέα των μηχανόβιων. Αυτοί ήταν μάλιστα κι οι πρώτοι που σηκώθηκαν για να χορέψουν!!  

Το βράδυ έκλεισε με τα πιο γλυκά συναισθήματα...συν τον Βαγγέλη που έκανε καντάδες έξω από τον ξενώνα κατά τις 2 το βράδυ χαχα

*~*

Σάββατο 27/10/2018

Το πρωινό στην Καρύταινα μπορεί εύκολα να χαρακτηρισθεί ειδυλλιακό, αφού η θέα των βουνών και του αρκαδικού κάμπου σε συνδυασμό με την χαμηλή νέφωση και την ομίχλη γύρω μας, έδιναν στο τοπίο μια ξεχωριστή ομορφιά.

Το πρόγραμμα της ημέρας για την παρέα έλεγε rafting στον ποταμό Λούσιο, κάτι που λόγω του προβλήματος στο χέρι εγώ απέφυγα. Έτσι η περισσότεροι είχαν σηκωθεί σχετικά νωρίτερα από ότι οι υπόλοιποι που δεν θα ακολουθούσαν.

Οι φωνές και τα γέλια τους στην καφετέρια του ξενώνα δήλωναν βροντερά την παρουσία τους στο χωριό, όπως ακριβώς και το προηγούμενο βράδυ!

Τελικά δεν αργήσαμε να μαζευτούμε και να απολαύσουμε ένα breakfast από τις σπιτικές λιχουδιές των κοριτσιών της Βρένθης.
Στην παρέα μας προστέθηκε κι η οικογένεια του Σπύρου και της Ελένης.

Όταν τελειώσαμε το πρωινό η παρέα χωρίστηκε σε δυο ομάδες. Η μία θα ξεκινούσε για το rafting κι η άλλη θα ανέβαινε για το Κάστρο.

**Για την περιπέτεια του rafting παρακάτω μας γράφει αναλυτικά ο Βαγγέλης Ανδρόνικος.

ΟΜΑΔΑ  RAFTING

Την δραστηριότητα του rafting στην Καρύταινα αναλαμβάνει η ομάδα εξωτερικών δραστηριοτήτων στην φύση « Peripeteia» του Αλέκου Παπαβασιλόπουλου.

Στην βάση της Περιπέτειας, ο Αλέκος μας έδωσε τα κατάλληλα αξεσουάρ που απαιτούνταν για την δραστηριότητα: φόρμα, αντιανεμικά σωσίβια, κάλτσες, και περίπου στις 10:00 επιβιβάστηκαν σε ένα Land Rover, ρυμουλκώντας πίσω τις βάρκες.

Από την τολμηρή ομάδα της La Familia έλαβαν μέρος στην δραστηριότητα οι εξής: Ευάγγελος, Ευγενία, σε μία βάρκα, μαζί με με μια οικογένεια 4 ατόμων και οδηγό τον George.

Στην άλλη βάρκα ήταν οι: Γιάννης Λ, Στέλλα, Ράνια, Μαρία Λ, Σπύρος και ο μικρός Θάνος, με οδηγό τον ιδιοκτήτη της Περιπέτειας, Αλέκο Παπαβασιλόπουλο.

Φτάνοντας στο ανάχωμα του ποταμού Λούσιου, οι εκπαιδευτές μας προμήθευσαν με τα κράνη και τα κουπιά μας. Δίνοντας μας χρήσιμες πληροφορίες χειρισμού της βάρκας μέσα στο ποτάμι και κάνοντας δοκιμές των εντολών τους.

Ξεκινήσαμε λοιπόν την εύκολη διαδρομή (1ου βαθμού δυσκολίας), από ένα σημείο του Λούσιου ποταμού. (Σύμφωνα με την παράδοση πήρε το όνομα αυτό επειδή στα νερά του έλουσαν τον νεογέννητο Δία οι νύμφες Νέδα, Αγνώ και Θεισόα)

Στο διάλειμμα μας περίπου στην μέση της διαδρομής, βγάλαμε φωτογραφίες και ο Σπύρος Λούκος μαζί με κάποια άλλα άτομα από την δεύτερη βάρκα, πήδησαν από έναν βράχο, μέσα στο ποτάμι. Ξεκινώντας την διαδρομή μας, βλέπουμε τον Λούσιο ποταμό να εκβάλλει στον Αλφειό.

 Συνεχίζοντας πλέον στον Αλφειό ποταμό, έπειτα από περίπου 20 λεπτά τερμάτισαν την διαδρομή μας.

Ακολούθησε ανάβαση των βαρκών επάνω στα κεφάλια μας, μέχρι το σημείο φόρτωσης στο τρέιλερ κι έπειτα μια μικρή πεζοπορία περίπου 15' για φωτογραφίες στους καταρράκτες της περιοχής.

Επιβιβαστήκαμε στο Land Rover και επιστρέψαμε στην βάση μας για να αλλάξουμε, εμφανώς χαρούμενοι και ικανοποιημένοι από την εμπειρία μας.

ΟΜΑΔΑ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ ΚΑΣΤΡΟΥ

Η ομάδα ξεκίνησε αφήνοντας πίσω την Χριστίνα Κ. και την Ελένη που είχαν καθυστερήσει λίγο να σηκωθούν και να πάρουν πρωινό. Έτσι λοιπόν με οδηγό μας την Μάρι ξεκινήσαμε την πεζοπορία μας μέσα στο δρομάκια της Καρύταινας κατευθυνόμενη προς το Κάστρο. Πριν το Κάστρο υπάρχει ένα μικρό νεκροταφείο καθώς κι ο ιστορικός Βυζαντινός Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου.

Κάναμε μια παράκαμψη και πήγαμε να δούμε αν ήταν ανοικτός μιας και είναι σημαντικό μνημείο της περιοχής.

Τζίφος. Συνεχίσαμε την πεζοπορία μας προς το Κάστρο.

Προς έκπληξη όλων στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου του Κάστρου υπήρχε φύλακας.

Μας έδωσε με μεγάλη ευχαρίστηση όσες πληροφορίες ζητήσαμε και προθυμοποιήθηκε εφόσον γυρίζαμε από το Κάστρο να μας ανοίξει τον Ιερό Ναό του Αγ. Νικολάου.

Κατόπιν μας οδήγησε στον Πύργο του Μαντζουρανόγιαννη όπου βγάλαμε φωτογραφίες. 

Στην συνέχεια στο πρώτο ξέφωτο συναντήσαμε το άγαλμα του ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης Θ. Κολοκοτρώνη συνοδευόμενο από δυο κανόνια της εποχής του.

Σταθήκαμε για λίγη ξεκούραση κι έπειτα εγώ και η Χριστίνα μου συνεχίσαμε την ανάβαση προς το Κάστρο. Οι υπόλοιπη παρέα θα έμενε στο άγαλμα περιμένοντας τις δυο φίλες μας που είχαν μείνει στην καφετέρια.

Αφού βγάλαμε πολλές φωτογραφίες χαζεύοντας την μαγευτική θέα από το Κάστρο γυρίσαμε στο άγαλμα για να βρούμε τους υπόλοιπους. Εκείνη την ώρα κατέφθασαν και οι δυο τελευταίοι της παρέας, ο Παναγιώτης με την Άλκηστη. 

Πραγματικά όλη η παρέα είχε μαζευτεί και μας περίμενε. 
Έπειτα με την συνοδεία πάλι του φύλακα κατεβήκαμε στον Ιερό Ναό του Αγ. Νικολάου.

Όπως σε κάθε ναό που διατηρείται από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας έτσι κι αυτός είχε αγιογραφίες που είχαν βανδαλιστεί από τους Τούρκους.

Αν πάτε ποτέ στην Καρύταινα να τον επισκεφτείτε, αξίζει.

Τέλος πεζοπορίας, επιστροφή για γλυκάκι στην Άρκτο.

Όταν ανταμώσαμε οι ομάδες (ράφτινγκ και πεζοπόρων)

πήγαμε μια βόλτα ως την γέφυρα του ποταμού εκεί που θα έκαναν rappel όσοι είχαν δηλώσει. Περπατήσαμε το μονοπάτι που φτάνει στην άκρη του ποταμού κι αφού φωτογραφήσαμε το τοπίο αποφασίσαμε να αναβάλουμε το rappel εκείνη την ώρα αφού όλοι είχαμε κουραστεί και πεινάσει.

 Στο ταβερνάκι "Το Σταυροδρόμι" ήταν η επόμενη στάση για φαΐ!

Ωραία και ζεστή ατμόσφαιρα, απολαύσαμε της ώρας νόστιμα πιάτα. Στην παρέα μας ήρθαν και μοιράστηκαν όμορφες στιγμές μαζί μας ο Αλέκος κι ο George από την Περιπέτεια.

Αφού φάγαμε του σκασμού κι αρχίσαμε το τραγούδι το κατάστημα μας κέρασε ωραία γιαούρτια στο πήλινο με γλυκά του κουταλιού στην κορυφή!

Εξαιρετικά!

Ευχαριστούμε!

Περάσαμε όμορφα, επιστρέψαμε στον ξενώνα μας και αράξαμε στην τραπεζαρία μέχρι τα μεσάνυχτα.

28/11/2018

Το πρωινό της Κυριακής ήταν πιο χαλαρό από το προηγούμενο με το ίδιο μαγευτικό τοπίο να μας καλημερίζει.

Πρωινό στο καφέ της χαράς!

Η οικοδέσποινα του ξενώνα μας η Βίκυ (η ψηλή χαχα) μας περιποιήθηκε με μεγάλη αγάπη και καλοσύνη. Ότι κι αν της ζητήσαμε δεν μας το αρνήθηκε. Ίσως και η καλή μας διάθεση να οφείλεται στο καλό ξεκίνημα της μέρας μας με το χαμόγελό της και τα αστεία της!

Δεν θα σας πω τίποτα άλλο παρά μόνο αυτό «ΣΟΚΟΛΑΤΟΠΙΤΑ» αιτία για όλα τα κακά χαχα.

Αν σας πάει ο δρόμος προς τα εκεί, δοκιμάστε την!!

Ο ήλιος της Κυριακής μοιάζει με ευλογία από τον Θεό!

Η ενέργεια του μας φόρτισε με χαμόγελο και όρεξη για πεζοπορία.

Βόλτα στην Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου.

Ακολουθώντας το αυτοκίνητο του Βαγγέλη που γνώριζε τον δρόμο φτάσαμε στην εκκίνηση του Mainalon Trail που βρίσκεται στην περιοχή της Στεμνίτσας κοντά στον Λούσιο ποταμό. Ένα μεγάλο ξέφωτο με χώρο αρκετό να παρκάρουν ακόμα και πούλμαν είναι αυτό που συναντήσαμε όταν φτάσαμε στο σημείο εκκίνησης. Μια τεράστια πινακίδα που έχει πληροφορίες για το μονοπάτι των 75 χλμ για τους λάτρεις της πεζοπορίας. Ευτυχώς εμείς θα πηγαίναμε στην Ι.Μονή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, που ήταν περίπου στα 800μ. πεζοπορίας.

 Δίπλα από το χώρο στάθμευσης και πηγαίνοντας προς το μονοπάτι μας καλωσορίζει ο Ιερός Ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. 

Σε όλη την πορεία προς το μοναστήρι υπάρχουν σημεία που χρειάζονται προσοχή και οπωσδήποτε τα κατάλληλα παπούτσια.

Όταν κατορθώσαμε και φτάσαμε στην μονή η εικόνα που αντικρίσαμε μας γέμισε δέος και θαυμασμό για το τι μπορεί να καταφέρει να φτιάξει ο άνθρωπος όταν έχει πίστη. Μαγική εικόνα σε όποια μεριά κι αν έστριβες τα μάτια.

Απολαύσαμε την φιλοξενία των μοναχών με καφεδάκι και λουκούμι, ανάψαμε ένα κεράκι και φωτογραφήσαμε κάθε τι που μπορούσε να τραβήξει το μάτι μας.

Αφού ξεκουραστήκαμε πήραμε τον δρόμο της επιστροφής με πολύ πιο ανεβασμένη διάθεση καθώς η ομάδα διαπίστωνε πως είχε πολλές δυνάμεις για περαιτέρω δραστηριότητες!

Όταν συναντηθήκαμε ξανά στην Μεταμόρφωση του Σωτήρος η ομάδα του rappel έδωσε ραντεβού με τον Αλέκο στην γέφυρα της Καρύταινας!

Έτσι λοιπόν στην επιστροφή μας από την βόλτα αυτή χωριστήκαμε οι παρέες κι ακολουθήσαμε δυο κατευθύνσεις.

Η μία ομάδα πήγε για χαλαρό καφεδάκι στην Άρκτο και η άλλη ομάδα για το rappel στη γέφυρα της Καρύταινας...

*Για την δραστηριότητα γράφει ο Βαγγέλης!

 Δραστηριότητα Rappel (καταρρίχηση)

Με τον ειδικό εξοπλισμό της Περιπέτειας, σχοινιά αμερικάνικα κλειδιά και μποντριέ ιμάντες που φορούσαμε κατεβήκαμε την γέφυρα των 40μ, φτάνοντας στο βυζαντινό παρεκκλήσι της Θεοτόκου, δίπλα στον Λούσιο ποταμό. Την δραστηριότητα αυτή τόλμησαν κατά σειρά οι :  Θάνος, Ευάγγελος, Ράνια και Ευγενία!

Αφού τελείωσε και η δραστηριότητα του rappel μαζευτήκαμε για δεύτερη φορά στην ταβέρνα «Το Κάστρο» και φάγαμε νόστιμα πιάτα της ώρας!

Η οικοδέσποινα του ξενώνα μας είχε καθησυχάσει για την ώρα αποχώρησής μας από τον ξενώνα, οπότε φάγαμε χαλαρά συζητώντας για την πρωτόγνωρη εμπειρία των κοριτσιών στο rappel.

 Πήραμε τον δόμο της επιστροφής κατά τις έξι παρά,

γεμάτοι όμορφες εικόνες και συναισθήματα και με την υπόσχεση πως σύντομα θα το επαναλάβουμε!

Τελευταίο σημείο αναφοράς αυτής της βόλτας η συνάντησή μας κατά την επιστροφή μας στο ΣΕΑ Σπαθοβουνίου που ήταν εντελώς συμπτωματική!!

Ευχαριστούμε θερμά όλα τα παιδιά για την παρέα και την ζεστή καρδιά. Ευχή δική μου κι όλων πιστεύω είναι στην επόμενη εκδρομή να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο η παρέα από την La Familia μας. 

Εις το επανιδείν.

ΡΙΖΕΣ

ΡΙΖΕΣ

Φόρο τιμής στην μνήμη σου,

και στην ιστορία που γράφει

πως όταν έφτασες εδώ

πήρες ευλογία απ`τον Θεό

κι έχτισες το νέο σπίτι σου
σ`ένα ξερό χωράφι.

Φόρο τιμής στην Πίστη σου,

στην πίστη των παιδιών σου.

Στο στήθος δικέφαλο αετό

φόρεσαν έμβλημα ιερό

και μάχονταν υπερήφανα

δοξάζοντας τον «Ναό» σου.

Μες στο «Ναό» που έχτισαν

όλοι οι ξεσπιτωμένοι,

οι ορφανοί, οι πρόσφυγες

και οι κατατρεγμένοι.

Πρόσφυγες με ένα όνειρο

ο χρόνος να τους δίνει

 όσα καλά τους στέρησε

του πόλεμου η δύνη...

Φόρο τιμής παππούλη μου

θέλω να σου αποτίσω,

μαζί με την αγάπη μας

μια πέτρα κι εγώ να κτίσω.

Να γίνει και πάλι ο "Ναός"

της προσφυγιάς καμάρι,

μνημείο της Ιστορίας μας

κι Άγιο προσκυνητάρι.

 ΓΗΠΕΔΟ ΣΤΗ ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ

ΙΩΑΝΝΗΣ Α. ΔΟΥΚΙΡΗΣ 2015